گدای مشهوری بود به نام عباس دَوس» که در گدایی مشهور بود.

گدای مشهوری بود به نام عباس دَوس» که در گدایی مشهور بود.روزی در حمام جوانی به نزد او آمد و گفت:می‌خواهم از تو گدایی یاد بگیرم و شاگرد تو باشم»
عباس دَوس گفت:گدایی شاگردی نمی‌خواهد، فقط سه قانون مهم دارد:
۱- گدایی کن از هر کسی که باشد۲- گدایی کن هرجا که باشد۳- حاصل گدایی را قبول کن هرچه باشد»
سپس عباس دَوس وارد حمام شد و به نوره‌خانه رفت تا موهای زائد بدنش را از بین ببرد.
ناگهان همان جوان به در زد و گفت: در راه خدا به من کمک کنید!!!»عباس گفت: من عباس دوس ، استاد همه‌ی گدایان هستم. از من هم گدایی می‌کنی؟!!گفت: خودت گفتی گدایی کن از هر کسی که باشد!!!پرسید: آخر در نوره‌خانه‌ی حمام که من مادرزادم؟»گفت: خودت گفتی گدایی کن هرجا که باشد!!»
پرسید: فعلاً مقداری نوره(واجبی) و موی زائد!! بدنم موجود است. قبول می‌کنی؟»جوان دستش جلو آورد و گفت: قبول می‌کنم!! خودت گفتی حاصل گدایی را قبول کن هرچه باشد!!»
عباس دوس گفت: احسنت که یک روزه توانستی تمام درس‌های من را یاد بگیری!» لطائف‌الطوائف